بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی منظم بر میزان قوس کمری دانشجویان دختر

مقدمه: پیامدهای ناشی از وضعیت بدنی غیر صحیح به حدی گسترده است که در ابعاد جسمی، روحی، اقتصادی، اجتماعی قابل تعمق و بررسی می باشد و درمان آن در سنین جوانی از هزینه های هنگفت جهت جراحی و درمان این ناهنجاری در آینده جلوگیری می کند. هدف از این مطالعه، بررسی هشت هفته تمرینات اصلاحی منظم بر میزان قوس کمری دانشجویان دختر دانشگاه شهید باهنر کرمان می باشد. روش کار: جامعه آماری در این مطالعه مورد – شاهد کلیه دانشجویان دختر مبتلا به قوس کمری افزایش یافته دانشگاه باهنر کرمان می باشد. تعداد 24 نفر از دانشجویان مبتلا به قوس کمری افزایش یافته به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمون (12نفر) و کنترل (12نفر) قرار داده شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق صفحه شطرنجی، اسپینال موس (سنجش قوس کمر)، فاصله نسبی و قدسنج، وزن سنج دیجیتال، گونیامتر (سنجش میزان انعطاف پذیری عضله همسترینگ)، تست دراز و نشست (سنجش میزان قدرت و استقامت عضله شکمی) جمع آوری شدند. برای گروه آزمون هشت هفته، هفته ای 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه تمرینات اصلاحی اعمال شد. گروه کنترل در این مدت هیچ گونه حرکات اصلاحی انجام ندادند. در آغاز و پایان دوره از آزمودنی ها پیش و پس آزمون به عمل آمد. اطلاعات جمع آوری شده توسط روش آماری t مستقل و t زوج شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و 05/0p< به عنوان سطح معنی دار تلقی گردید. نتایج: کاهش معنی داری در زاویه لوردوز کمری (001/0 p<) افزایش معنی داری در انعطاف عضلات همسترینگ (01/0p<) و افزایش معنی داری در قدرت و استقامت عضلات شکم (001/0p<) دیده شد. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که تمرینات اصلاحی، روشی مفید برای کاهش میزان قوس کمری، افزایش انعطاف پذیری همسترینگ و افزایش قدرت - استقامت عضلات شکم می باشد.